-
1 korzeń
- korzenie* * *miGen. -a1. bot., dent., przen. (= podstawa, źródło) root; korzeń główny primary root; korzeń boczny secondary root; korzeń przybyszowy adventitious root; korzeń spichrzowy tuber, tuberous root; czarny korzeń bot. scorzonera, black salsify ( Scorzonera hispanica); zapuścić korzenie take root; wyrwać coś z korzeniami uproot sth; średniowieczna filozofia sięga korzeniami starożytności the medieval philosphy has its roots in antiquity.2. pl. kulin. (= przyprawy, korzonki) spice.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korzeń
-
2 korze|ń
Ⅰ m 1. Bot. root- korzeń główny/boczny the main/a lateral root- splątane korzenie drzew tangled tree roots- potknąć się o wystający korzeń to trip over a protruding root- wypuścić korzenie to develop roots- zapuścić korzenie [roślina] to establish roots; to take root także przen.; [osoba, rodzina] to put down roots- wyrwać coś z korzeniami to uproot sth także przen.2. Anat. root- korzeń zęba/paznokcia/włosa the root of a tooth/nail/hairⅡ korzenie plt 1. Kulin. (przyprawy) spices 2. (początki) root- korzenie wszelkiego zła the root of all evil- sięgać swymi korzeniami czegoś to have its roots in sth- korzenie tej muzyki tkwią w jazzie this music has its roots in jazz3. (pochodzenie) roots- jego korzenie były w Polsce his roots were in Poland- □ korzeń przybyszowy Bot. adventitious root- czarny korzeń Bot. black salsifyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korze|ń
-
3 korzenie
pl( pochodzenie) roots; ( przyprawy) spice(s) (pl)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korzenie
-
4 korzeń
korzeń [kɔʒɛɲ] m2) ( dolna część organu)\korzeń włosa/zęba Haar-/Zahnwurzel f5) wyrwać coś z korzeniami etw mit Stumpf und Stiel beseitigen, etw mit der Wurzel ausrottenzapuścić korzenie Wurzeln schlagen, Fuß fassen -
5 wyrywać
I. vt1) ( wyszarpywać) [her]ausreißen, fortreißen\wyrywać komuś coś jdm etw entreißen\wyrywać komuś coś z ręki jdm etw aus der Hand reißen\wyrywać drzewo z korzeniami einen Baum entwurzeln, einen Baum mit den Wurzeln ausreißen2) ( usuwać)\wyrywać komuś ząb jdm einen Zahn ziehen\wyrywać kogoś z odrętwienia/z rozmyślań/ze snu jdn aus der Erstarrung/den Gedanken/einem Traum [heraus]reißen5) (pot: nagle pytać)\wyrywać ucznia do odpowiedzi den Schüler aufrufenII. vr1) ( wydostawać się) sich +akk losreißen\wyrywać się z okrążenia eine Einkreisung durchbrechen, aus einem Kessel ausbrechen\wyrywać z czyjegoś uścisku sich +akk losmachen, sich +akk aus einer Umarmung lösen [ lub losreißen]2) ( brzmieć nagle) dźwięk: plötzlich zu hören sein, ertönen3) (pot: mówić nie w porę)coś się komuś wyrwało jdm ist etw herausgerutscht ( fam)4) ( wybiegać)\wyrywać się naprzód vorausrennen -
6 zagrz|ać
pf — zagrz|ewać impf (zagrzeję — zagrzewam) Ⅰ vt 1. (podgrzać) to heat a. warm [sth] up, to heat a. warm up [jedzenie]- zagrzać coś na kuchni/gazie to heat sth up on the stove/gas cooker- zagrzać coś w piecyku/mikrofalówce to heat sth in the oven/a microwave (oven)- zagrzać wino/piwo z korzeniami to mull wine/beer2. książk. (pobudzić do działania) to cheer on [graczy, zawodników]- zagrzewać kogoś do działania to spur sb to actionⅡ zagrzać się — zagrzewać się 1. (stać się ciepłym) [jedzenie] to heat up, to warm up 2. (rozgrzać się) [osoba] to warm (oneself) up Ⅲ zagrzać się (zbyt silnie się rozgrzać) [silnik, maszyna] to overheat■ nigdzie miejsca nie zagrzał he was always on the moveThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagrz|ać
-
7 wyrywać
impf ⇒ wyrwać* * *wyrywać kogoś ze snu/z odrętwienia — to rouse sb from sleep/from torpor
* * *ipf.- am -asz1. (= usuwać) pull (out); ( pincetą) pluck.2. (= zabierać siłą) snatch.3. wyrywać kogoś ze snu/z odrętwienia rouse sb from sleep/from torpor.4. pot. (= znikać szybko) bolt.5. wyrwać kogoś do odpowiedzi pot., szkoln. ask sb at random to answer a question.ipf.1. (= wyswobadzać się) break free.2. (= wybierać się pozostawiając obowiązki) get away.3. (= mówić bez zastanowienia) blurt out; wyrwać się jak Filip z konopi say sth beside the point; komuś się coś wyrwało sb spilled the beans.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrywać
-
8 wykorze|nić
pf — wykorze|niać impf Ⅰ vt 1. (wykopać rośliny z korzeniami) to eradicate 2. przen. (wyplenić) to extirpate, to eradicate- wykorzenić coś ze świadomości narodu to eradicate sth from the nation’s consciousnessⅡ wykorzenić się — wykorzeniać się książk. [osoba] to lose one’s national identity, to forget one’s rootsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykorze|nić
См. также в других словарях:
korzeń — 1. Wyrwać coś z korzeniami «usunąć coś, zniszczyć całkowicie, zupełnie, doszczętnie»: O, włamania nawet nie było, kłódka wisi, jak trzeba. – Ale daszek ktoś wyrwał. Z korzeniami, psiakrew, wyrwał. P. Siemion, Łąki. W zakończeniu autor zamieszcza… … Słownik frazeologiczny
wyrwać — coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
wyrywać — Wyrwać coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… … Słownik języka polskiego
sięgnąć — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… … Słownik frazeologiczny
sięgać — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… … Słownik frazeologiczny
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
wczepić — dk VIa, wczepićpię, wczepićpisz, wczep, wczepićpił, wczepićpiony wczepiać ndk I, wczepićam, wczepićasz, wczepićają, wczepićaj, wczepićał, wczepićany «zahaczyć celowo o coś czymś ostrym; chwycić mocno za coś, wbijając palce, pazury itp.; wpić»… … Słownik języka polskiego
wszczepić — dk VIa, wszczepićpię, wszczepićpisz, wszczep, wszczepićpił, wszczepićpiony wszczepiać ndk I, wszczepićam, wszczepićasz, wszczepićają, wszczepićaj, wszczepićał, wszczepićany 1. «szczepiąc wpuścić część łodygi rośliny szlachetnej w tkanki innej… … Słownik języka polskiego
przesadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przesadzaćam, przesadzaća, przesadzaćają, przesadzaćany {{/stl 8}}– przesadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przesadzaćdzę, przesadzaćdzi, przesadzaćsadź, przesadzaćsadzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyłamać — dk IX, wyłamaćmię, wyłamaćmiesz, wyłamaćłam, wyłamaćał, wyłamaćany wyłamywać ndk VIIIa, wyłamaćmuję, wyłamaćmujesz, wyłamaćmuj, wyłamaćywał, wyłamaćywany «łamiąc usunąć coś skądś; złamać, przewrócić coś stojącego, umocowanego» Wyłamać kraty,… … Słownik języka polskiego
